Początek lat dziewięćdziesiątych zeszłego stulecia to zmiany polityczne , ale również zmiany z zagospodarowaniem gruntów rolnych .
Od początku lat po drugiej wojnie światowej , ziemia na terenie naszej miejscowości była nie tylko w rękach prywatnych rolników , ale była również dzierżawiona przez mieszkańców chętnych do jej uprawiania z funduszu rolnego .Większość pracowała w zakładzie ‘’Centra ‘’ z tegoż to zakładu pochodziło główne źródło ich utrzymania a na dzierżawionym polu oraz , w przydomowym ogródku uprawiali co się tylko dało – gdyż wtedy to była prawda a nie tylko Slogan ziemia jest naszą matką żywicielką . Każda prawie rodzina hodowała : krowy , kury , gęsi , kaczki , świnie . Dzieci od najmłodszych lat musiały pomagać przy różnego rodzaju pracach . Głównym obowiązkiem było często wspólne pasienie zwierząt . W tamtych czasach wieś naprawdę tętniła życiem , wszędzie było słychać śmiech , krzyk dzieci w różnym wieku . Dzieci opiekowały się młodszym rodzeństwem , gdyż rodzice pracowali w polu a większość prac wykonywano ręcznie . Dziś można to tylko zobaczyć już na filmach . A w tamtym czasie jeden dzień pracy konia , trzeba było trzy dni odpracować . Jednak ludzie byli jakby bardziej radośni .
Należy oddać hołd tamtym pokoleniom gdyż byli samowystarczalni , zaradni i bardzo pracowici . Oprócz pracy w polu mieli jeszcze czas na pracę w swoich małych warsztatach , w których oddawali się swoim pasjom i zainteresowaniom lecz był także również sposób na zarobienie dodatkowych pieniędzy . W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych dwudziestego wieku pan Ignacy Sikora – rozpoczął rzeźbienie w drzewie po nim przejął pałeczkę pan Roman Stępiński a dziś tradycję tą kultywują panowie Andrzej i Michał Mikołajczyk mieszkający w Chełście. Pan Andrzej Mikołajczyk pochodzi z Kamiennika i wykonał rzeźbę Chrystusa na krzyżu oraz Figurę świętego Piotra , którego Chrystus namaszcza przekazując mu władzę nad swoimi owieczkami . Rzeźba o , której mowa i krzyż znajdują się w Kaplicy pod wezwaniem Świętego Piotra w naszej wsi . Mieszkańcy nasi dodatkowo wykonywali : grabie , kosiska , drewniaki , pletli różnego rodzaju koszyki . Kobiety haftowały , przędły wełnę , robiły na drutach , wypiekały chleby , robiły z mleka masło sery i wiele innych rzeczy . W wsi naszej była prowadzona działalność w różnych zawodach : krawiectwo , rzeźnictwo , kowalstwo , stolarstwo , szewstwo .Ludzie pomimo braku tej techniki jaką mamy obecnie potrafili zawsze znaleźć czas na różnorakie spotkania , chociaż większość prac wykonywali swoimi rękoma – chwała im za to .
Album przedstawia zdjęcia :
Płaskorzeźby które wykonał pan Ignacy Sikora .
Różne narzędzia sprzed lat .
Sprzęt rolniczy i maszyny stolarskie w czasach współczesnych .
Domy stare .
Domy nowe .
** Różne wydarzenia w Kamienniku **
Pan Sikora Ignacy z dziećmi – córka Janina i synem Sewerynem .
Od lewej strony : Pani Janina Sikora (po mężu Tymek ) , Pan Władysław Magdziarz , Pan Sylwester Pawłowski , Pani Anna Kubiś po ( mężu Magdziarz )
Eligia Tymek (Budniaczyńska )
Pani Janina Sikora (po mężu Tymek )
Pani Zofia Piatek ( po mężu Sikora ) i Pan Seweryn Sikora
Pani Janina Tymek i córka Eligia
Od lewej pani Eugenia Pawłowska , Janina Tymek , Eligia Tymek ( Budniaczyńska ) Irena Sikora ( Nowak ) Zofia Sikora
Pani Janina Sikora ( po mężu Tymek )
Od lewej Czesława Pawłowska ( po mężu Buszowska ) ,Halina Gapska ( po mężu Madaj ) , Stefania Łopiński ( po mężu Janusz ) , Krystyna Łopiński ( po mężu Bdźiel ) , Eligia Tymek ( po mężu Budniaczyńska ) , Genowefa Pawłowska . ( po mężu Gapska )
Od lewej Pani i Pan brak danych , Aniela Prostak ( po mężu Kubiś) , Seweryn Sikora , Irena Sikora ( po mężu Michalak ) , Zofia Piatek , ( po mężu Sikora ), na motocyklu Pan Roman Kubiś .
Pani Bronisława Świątek , Irena Sikora ( po mężu Michalak ) ,Eugenia Pawłowska ,Kazimiera Mądra po mężu Dąbkowska )u dołu Genowefa i Czesława Pawłowskie .
Pani Irena Sikora ( po mężu Michalak ) , Pan Ignacy Sikora , Pani Janina Sikora ( po mężu Tymek ) ,
Od lewej Pani Genowefa Pawłowska ( po mężu Gapska ) , Teresa Tymek ( po mężu Dymek ) ,Teresa Dobrowolska , Czesława Kasper ( po mężu Freiwald )
Genowefa Pawłowska ( po mężu Gapska ).
Wychowawczyni Pani Wanda Sadowska łączonych klas : rocznik 1946 i 1947 .
Mirosław Michalak obecnie mieszka w Czarnkowie .
Pani Irena Michalak ,Stefan Madrawski , Pani Waleria Grzebyta .
Eligia Tymek obecnie Budniaczyńska , Pani Zofia Sikora ,Irena Miichalak , Janina Tymek .
Od lewej Pan Władysław Koza , Pan Ambroży Wawrzyn , u dołu od lewej Pani Anna Mądra ( po mężu Topolewska ) ,Irena Sikora (po mężu Michalak) ,Ludomiła Graś ( po mężu Piątek ) ,Helena Magdziarz .
Dorośli od lewej Pani Janina Tymek ,Pan Wiktor Tymek , Władysław Swiątek ,.Od lewej u dołu Pani Jagoda Stolz ,Karola Tymek , Domicela Świątek ,Dzieci : EligiaTymek , Kazimierz Świątek , Urszula Tymek , Erazm Świątek , Zbigniew Tymek .
Pani Janina Tymek I Anita Piątek .
Przedszkolaki w Kamienniku podczas karnawału w 1963 roku .
Od lewej strony Pani Jadzia Tymek (po mężu Nowojczyk ) ,Pani Ewa Wawrzyn ( po mężu Pyrz ) ,Pan Ireneusz Błażej , Pani Łucja Kubiś ( po mężu Szydełko ) , Pani Elżbieta Tymek ( po mężu Urbanek ) .
Odi lewej strony u góry Pani Mirosława Malich , Ewa Tymek ( po mężu Mądrwska ) od lewej dół Pani Elżbieta Tymek po ( mężu Urbanek ) ,Anna Michalak ( po mężu Nowak )
.
Pan Engelert Urbanek z synem Danielem .
Pani Elżbieta Urbanek z synem Danielem .
Grupa kajakarzy płynąca rzeka Miałką
Dowód uznania byłego Sołtysa ENGELBERTA URBANKA .
Wiedzę możemy zdobywać od innych, ale mądrości musimy nauczyć się sami.
Sołtysi w sołectwie Kamiennik:
Piątek Andrzej
Graś Leon
Piątek Edward
Piątek Stanisław
Magdziarz Kazimierz
Mikołajczyk Piotr
Świątek Leon 1990-1994
Piątek Anita
Dymek Henryk 1994-1998
Barzykowska Iwona 1999-2011
Urbanek Engelbert 2011 – 2019
Beata Dymek 2019 – 2024
Bożena Gruszczynska 2024 –
Jak człowiek wyszedł z łona matki, tak znowu nagi odejdzie, jak przyszedł; a za swój trud nie weźmie niczego, co mógłby zabrać ze sobą w ręku.
Niniejszą historię zredagowali – Engelbert Urbanek i Karolina Broka . Historia ta może zawierać małe błędy i nieścisłości z powodu trudnego dostępu oraz braku danych. Wiele spraw zostało opisane na podstawie przekazu miejscowej ludności.